تأثیر استرس بر رشد، تولیدمثل و محتوای کورتیزول بدن ماهی گوپی (poecilia reticulata)

تأثیر استرس بر رشد، میزان کورتیزول بدن و عملکرد تولیدمثل 90 عدد ماهی ماده گوپی (poecilia reticulata) نابالغ (0/03 ± 0/29 گرم) در 3 تیمار و 3 تکرار به مدت 30 روز بررسی گردید. تیمارها شامل گروه شاهد (بدون دستکاری)، استرس دستکاری (نگهداری روزانه در تور به مدت 2 دقیقه) و ماهیان تغذیه شده با کورتیزول (500 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم غذا) بود. پس از این مدت، به هر کدام از تیمارها به تعداد ماهیان ماده باقی مانده، مولدین نر برای جفت گیری و القای تولیدمثل اضافه شد. طبق نتایج حاصل، اختلاف معناداری در شاخص رشد بین تیمارها مشاهده نشد. میزان تلفات و غلظت کورتیزول در دو تیمار استرس دستکاری و تغذیه شده با کورتیزول به طور معناداری از گروه شاهد بالاتر بودند (0/001=p). تعداد جنین های شمارش شده نیز دارای اختلاف معناداری با یکدیگر بودند، به طوری که حداقل و حداکثر مقدار آن به ترتیب در تیمار تغذیه شده با کورتیزول و تیمار کنترل مشاهده گردید (0/000=p). بنابراین، چنین دستکاری هایی اثرهای منفی بر روی درصد بقا و عملکرد تولیدمثلی دارد و می تواند میزان کورتیزول کل بدن را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین اندازه گیری کورتیزول کل بدن می تواند معیار مناسبی برای ارزیابی وضعیت فیزیولوژیک ماهیان کوچک آزمایشگاهی محسوب شود.